ஆண்டர்ஸ் போடல்சனின் உறைநிலைப் புள்ளி விமர்சனம் – கிரையோஜெனிக்ஸ் பற்றிய ஒரு உன்னதமான கிளாசிக் | அறிவியல் புனைகதை புத்தகங்கள்

ஐn டேனிஷ் எழுத்தாளரின் விசித்திரமான முன்னறிவிப்பு நாவல், முதன்முதலில் 1969 இல் வெளியிடப்பட்டது, ஆண்டு 1973 மற்றும் புருனோ ஒரு பிரபலமான வார இதழில் புனைகதை ஆசிரியராக பணியாற்றுகிறார்; கதை யோசனைகளை உருவாக்கும் அவரது திறமை அவரை அவரது ஆசிரியர்களுக்கு இன்றியமையாததாக ஆக்குகிறது. அவர்களில் ஒருவரின் வீட்டில் இரவு உணவிற்கு அழைக்கப்பட்ட புருனோ, ஜென்னி என்ற பெண்மணியின் அருகில் அமர்ந்திருப்பதைக் காண்கிறார், ஒரு இருண்ட அம்சம் மற்றும் நகைச்சுவை உணர்வு இல்லாத ஒரு போராடும் பாலே நடனக் கலைஞர். ஆயினும்கூட, புருனோ அவளிடம் ஈர்க்கப்படுகிறார், மேலும் அவளைப் பற்றிய கதைகளை கண்டுபிடித்தார். அடுத்த நாள், அவர் பரிசோதனைகளை மேற்கொள்வதற்காக மருத்துவமனையில் அனுமதிக்கப்பட்டார்: அவரது கழுத்தில் ஒரு சிறிய கட்டி சில கவலைகளை எழுப்பியுள்ளது. இரண்டு நிகழ்வுகளும் எப்படியோ இணைக்கப்பட்டிருப்பதை உணர புருனோ உதவ முடியாது.

புருனோவுக்கு புற்று நோய் இருப்பதை அறிந்ததும் அவருக்கு கொஞ்சம் ஆச்சரியமாக இருக்கிறது. அவரது வழக்கிற்குப் பொறுப்பான மருத்துவர், ஜோசப் அக்கர்மேன், ஒரு தேர்வை வழங்குகிறார்: அவர் தனது நோய்க்கு தற்போது பரிந்துரைக்கப்பட்ட கடுமையான மற்றும் தவறான கதிரியக்க சிகிச்சையை மேற்கொள்ளலாம் அல்லது நோயாளிகள் “உறைந்து” இருக்கும் ஒரு புதிய, தீவிரமான பரிசோதனை சிகிச்சை திட்டத்தில் அவர் முன்னோடியாக முடியும்.

புருனோ பிந்தையதைத் தேர்ந்தெடுப்பார் என்பதை நாங்கள் ஏற்கனவே அறிவோம் – அவர் செய்யாவிட்டால் கதையே இருக்காது. 22 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு 1995 இல் அவர் விழித்தெழுந்தபோது, ​​அவர் தன்னைக் கண்டுபிடிக்கும் எதிர்காலம் சொர்க்கமல்ல என்பதைக் கண்டுபிடிப்பதில் ஆச்சரியமில்லை. உண்மை, புருனோவின் புற்றுநோய் குணமாகி விட்டது, மேலும் அவர் காலவரிசைப்படி நடுத்தர வயதுடையவராக இருந்தால், உயிரியல் அடிப்படையில் அவர் 33 வயதாகவே இருக்கிறார். உண்மையில், புருனோ “கீழே” இருந்தபோதும், ஒருவருக்கு இரண்டு வயது இருக்கலாம் என்ற எண்ணம் ஒப்பீட்டளவில் பொதுவானதாகிவிட்டது. ஆனால், “அனைத்து-வாழ்க்கை” மூலம் அடையப்பட்ட அழியாத தன்மை – இப்போது உலகின் மிக அழுத்தமான சமூக மற்றும் அரசியல் ஃப்ளாஷ் பாயின்ட் – வேலை மற்றும் பணம் செலுத்தப்பட வேண்டிய ஒரு அமைப்பு உள்ளது, அதே நேரத்தில் “இப்போது-வாழ்க்கை” மற்றும் அதனுடன் வரும் இயற்கை மரணம் ஆகியவற்றைத் தேர்ந்தெடுப்பவர்கள் தங்கள் முக்கிய உறுப்புகளை அடமானம் வைக்க வேண்டிய கட்டாயத்தில் உள்ளனர். இந்த துணிச்சலான புதிய சமூகம் வழங்கல் மற்றும் தேவையின் அழுத்தத்தின் கீழ் சிதைவடையத் தொடங்குகிறது.

முதல் பார்வையில், இத்தகைய டிஸ்டோபியன் பொறிகள் மிகவும் பழக்கமானதாகத் தோன்றலாம். ஆர்வெல்லின் வின்ஸ்டன் ஸ்மித்தைப் போலவே, புருனோவும் கெட்ட கனவின் கைதியாகவும் அதன் இலட்சியவாத நிரூபணமான களமாகவும் இருக்கிறார்; டாக்டர்கள், அவர்களைப் பணியமர்த்தும் தொழில்நுட்ப நிறுவனங்களுடன் சேர்ந்து, அவர் உருவாக்க உதவிய முறையின் பலியாக ஆக்கர்மேன் அழிந்தார். வெகுஜன கண்காணிப்பு உலகளாவியது, மேலும் புதிய ஆட்சி பெருகிய முறையில் அடக்குமுறையாக மாறுகிறது, எனவே முந்தைய முறைகள் அவற்றை வெளிப்படுத்த பயன்படுத்தப்படும் மொழியின் சட்டத்திற்கு புறம்பானது மூலம் உண்மையில் சிந்திக்க முடியாததாக மாற்றப்படுகிறது. “பழைய மொழி படிப்படியாக அர்த்தமற்ற வார்த்தைகளால் நிரம்பியது,” என்று ஆர்வெல்லின் நியூஸ்பீக்கின் நேரடிக் குறிப்பில் அக்கர்மன் புருனோவிடம் விளக்கினார். “சலிப்பான வார்த்தைகள், இது மக்களை வருத்தப்படுத்துகிறது.” ஆயினும்கூட, இந்த காஸ்டிக் மற்றும் வியக்கத்தக்க மென்மையான நாவல் பத்தொன்பது எண்பத்தி-நான்கில் உள்ள மற்றொரு விசித்திரமான மாறுபாட்டை விட கணிசமாக அதிகம்.

டேனிஷ் புதிய அலையின் ஒரு பகுதியாக இருந்த ஆண்டர்ஸ் போடல்சென், அறிவியல் புனைகதையின் ஆர்மேச்சரைப் பயன்படுத்தி நிகழ்காலத்தைப் பற்றிய அவசரக் கேள்விகளை உருவாக்குகிறார்: முதலாளித்துவத்தின் ஆக்கிரமிப்பு தன்மை, வயதானதற்கான நமது அணுகுமுறை மற்றும் எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக “வாழ்க்கை” மற்றும் “நித்தியம்” ஆகியவற்றுக்கு இடையேயான வேறுபாடு. நாவல் முழுவதும் இருண்ட நகைச்சுவையின் திரிபு உள்ளது, இது கொடூரமான யதார்த்தம் சித்தரிக்கப்பட்டாலும் அதை சுவாரஸ்யமாக பொழுதுபோக்கச் செய்கிறது, அதே நேரத்தில் சாத்தியமற்ற இலக்கைத் தேடுவதன் மூலம் ஏற்படும் இழப்புகள் பற்றிய புருனோவின் பிரதிபலிப்புகள் உண்மையான பரிதாபத்தை உள்ளடக்கியது.

“இறக்கப் போகும் ஒரு மனிதனுக்கு இரண்டு மாற்று வழிகள் கொடுக்கப்பட்டுள்ளன: அவர் சிறிது காலம் வாழ்ந்து தனது கதையை எழுத வேண்டும்; அல்லது இறந்து, மீண்டும் எழுந்திருங்கள், இன்னும் சிறந்த கதைகள் சொல்லப்படும் என்று நம்புகிறேன்.” ஃப்ரீஸிங் பாயிண்ட் புருனோவின் புனைகதைக் கலையில் இயங்கும் மெட்டா-வர்ணனையை பராமரிக்கிறது, மேலும் இந்த நுட்பமான சோதனை நாவல், இதில் வெளிப்படையான எளிய மொழி சிக்கலான எண்ணங்களை மேம்படுத்துகிறது, இது காஃப்காவின் சுவையை விட அதிகமாக உள்ளது. சக்திவாய்ந்த மீண்டும் மீண்டும் வரும் சின்னங்கள் – மெல்லிய பனியில் சறுக்குதல், கொப்பிலியா பாலேவில் இயந்திர பொம்மையுடன் ஜென்னியின் தொடர்பு, பீட்டில்ஸ் பாடலின் வரிகள் ஹே ஜூட் – கனவு போன்ற சூழ்நிலையையும் தேஜா வு உணர்வையும் சேர்க்கிறது.

இந்த நாவல் – புருனோவைப் போலவே – பல தசாப்தங்களாக அதன் சொந்த எதிர்காலத்தில் உயிர்த்தெழுப்பப்பட்டது என்பது எல்லாவற்றையும் விட மிகவும் வேதனையானது. சில குறிப்புகள் குழப்பமானவை, சிக்கலாகவும் உள்ளன; அதன் நிகழ்காலத்தின் சாம்ராஜ்யம் இப்போது ஒரு அன்னிய, ஒப்புமை, குறைந்துபோன உலகம் போல நமக்குத் தோன்றுகிறது. இது எளிமையான ஒன்றாகும், மேலும் புத்துணர்ச்சியூட்டும் தொட்டுணரக்கூடியது மற்றும் – அதன் பனிப்போர் கவலைகள் இருந்தபோதிலும் – குறைவான அச்சுறுத்தல். அழுத்தப்பட்ட, கிளாஸ்ட்ரோபோபிக் யதார்த்தமான புருனோ விழித்தெழுந்து, நம் சொந்தத்தைப் போல் வினோதமாக உணர்கிறார். ஃப்ரீஸிங் பாயிண்ட் என்பது ஆச்சரியமான மற்றும் அசல் யோசனைகளின் நாவல்: சிந்தனையைத் தூண்டும், கண்டுபிடிப்பு, பயமுறுத்தும். இது ஒரு நீடித்த மற்றும் அழகான கற்பனையான எழுத்தாகும், இது வாழ்க்கையில் அதன் இரண்டாவது வாய்ப்புக்கு முற்றிலும் தகுதியானது.